Bizden sonra, bizim yaşadığımız yerlerde yaşayacak, bizim soluduğumuz
Havayı soluyacak, bizim gördüğümüz doğa kalıntılarını görecek belki
esinlenecek, sanat esiri yaratacak olan nesile saygı duyulması gerek. Bu saygı
içimizde olduğu sürece onlara hakettikleri ve onlara ait olan mirası en güzel
şekilde bırakabiliriz. Tabiiki tek gayemizin bu olmaması gerekir. Onlara,
geleceğe ait olan mirasa sahip çıkma ‘eylem’ini de bırakmalıyız, bu fikri
nesilden nesle aktarmalıyız. İzlediğimiz belgeseldeki avukatın, İkizdere
Vadisi’ne yaptığı hizmetlerle dünyaya hizmet etmiş gibi hissetmesi tam da
anlatmak istediğim nokta.
Bu konu, sadece özel alanda rayına oturtulacak bir şey değildir şüphesiz.
Miras bırakma konusunda kamusal alanda bazı şeyler yoluna koyulmazsa,
bu söylediklerim, insanlar evlerinin kapısından çıkana kadar kendini koruyabilir.
İkizdere Vadisi’nde olduğu gibi… Halktan bazı insanlar “Direneceğiz, santral
istemiyoruz” deseler de bazı imkanlar ne yazık ki devletin elinde.
Teşekkür ederim..
YanıtlaSil