Yönetmen:
Alan J. Pakula
Senaryo:
Carl Bernstein, Bob Woodward, William Goldman
Oyuncular:
Dustin Hoffman, Robert Redford, Jack Warden, Martin Balsam, Hal Holbrook, Jason
Robards, Jane Alexander, Meredith Baxter, Ned Beatty, Stephen Collins, Penny
Fuller
Türü polisiye-dram olan
filmin, Woodward ve Bernstein’in araştırdığı hırsızlık
olayıyla başlaması, filmin konusunun tamamen bu olay
odaklı olduğunu gösteriyor. Bu
haneye tecavüz olayını araştıran iki gazeteci, sanki
gazeteci değil birer dedektif gibi
sorguluyorlar olayı. Tabii burada soruşturmacı
gazetecilik devreye giriyor. Woodward ve
Bernstein, olayı soruştururken haber yapımında
yapılması gerekenleri uyguluyorlar,
bunlardan birisi de “double check” yapmaları.Bir
bilgiye ulaştıklarında, onu doğru olarak
kabul etmeden önce bir daha sorguluyorlar.
Woodward’ın, telefon
görüşmeleriyle cebelleşirken kağıda yaptığı resim, günlük
yaşantımızda çok fazla yaptığımız bir hareketi
hatırlatıyor.
Oyunculuklar iyi,
gerçekten bir olayın içinden çıkmaya çalışıyorlarmış imajı veriyor.
Ancak, bunlar bir kenara bırakıldığında tüm bu
unsurların filmde anlatım şekli çok sıkıcı.
İzleyicinin dikkati ya da ilgisi düşünülmemiş. Çok
fazla detay, çok fazla isim var ve filmi
izlerken size zevk vermediğini düşünebilir, hatta
sinirleriniz bozulabilir. Woodward’ın
Deep Throat gibi gizemli bir kaynakla konuştuğu
sahne bile heyecanlı sunulmamış. O
sahnede dahi izleyiciye “Kim bu Deep Throat?”
dedirterek merak ettirmiyor.
Filmin sonunda, bu
olumsuz yönünden dolayı, Amerikan tarihinde tek istifa eden
başkan Nixon’ın çıkması bile ne yazık ki beklenilen
heyecan ve şaşkınlığı veremiyor.
Başkanın Bütün Adamları, bu unsurlarıyla,
sanki gazetecilik ya da siyaset bölümleri
öğrencilerine ders verme amaçlı yapılmış bir filmmiş
imajı yaratıyor.
